HART op reis - Namibie (9) - Namib Nakluft

20 oktober

Dat we gisteren in dik zand vast zijn blijven zitten, was onze eigen schuld. Vergeten de banden leeg te laten lopen tot 1,5 atm. Johan zou ons uitgelachen hebben.  Verblindende schoonheid is een term die ik hier ga begrijpen. Sossusvlei was prachtig, maar de weg er naar toe nog meer. Rina heeft een van de duinen tot de helft beklommen, ik een kwart, mij te heet, en Ad helemaal niet, die is beneden in de vallei gebleven. Hans, die-hard, natuurlijk tot de top. Als we terugrijden rond 12 uur steekt er een woestijnstorm op en stuift het zand over de weg. De middag brengen we door met rust, laten de hete storm over ons heen komen en koelen later af in het zwembad. In de namiddag maken we een wandeling door Sesriem canyon.

Vanmorgen zijn we vertrokken via de C27 richting Aus. De weg door Namib Naukluft is zo mooi dat het pijn aan je ogen doet. We beseffen dat op foto’s niet vast te leggen is, wat onze ogen zien. Rechts duinen in rood, geel, groen en blauw. Links bergen als mislukte chocoladepuddingen. We hebben de zon in de rug en voor ons doemen bergen op die door de luchtspiegeling in een plas lichtblauw water lijken te zweven.   

Ad rijdt ver voor ons uit en we verliezen contact met de walkie talkie.

‘God straft onmiddellijk’ zegt Hans, want even later vinden we hem langs de kant van de weg met een lekke band. Met vereende krachten is het probleem snel verholpen. Aus is niet meer dan een uitholling overdwars, maar er is wel een garage waar een nieuwe band beschikbaar is. Kamperen doen we op Klein Aus Vista. Prachtige camping, maar zonder stroom. Het laatste vlees maken we op. Boter kaas en eieren houden het wel uit zonder koeling. We staan onder een boom waarvan de takken lijken te bewegen. Er blijken colonnes rupsen over heen te wandelen, die zo op onze tafel of vallen. We schuiven maar iets naar achteren.